در فاصله بین قزوین زنجان راهی است به سوی شمال که از میان کوه های سربه فلک کشیده شده میگذرد . این کوه ها معروف به دو برابر هستند . دور و بر این کوه ها را راه های دیگر گرفته اند . به طوری که روستا ها مانند لقمه های کوچک در یک کاسه ی بزرگ هستند . این کوه های کاسه مانند با عث شده اند تا این منطقه به نام طارم معروف شود . طارم را دو قسمت کرده اند ( به در خواست دو گروه از یک طیف اجتماعی در سال ۱۳۱۶ ) طارم سلفی و علیا .
طارم سلفی به جاده قزوین زنجان راه دارد . ( در ۲۰۰ کیلومتری قزوین و ۶۰ کیلومتری زنجان ) و طارم علیا به جاده رشت _ لوشان .
مرکز طارم سلفی سیردان است که سردان یا سمیران یا شمیران نیز گفته اند و پایتخت سلسه حکومت کنگریان بوده است . منطقه ای از طارم سلفی معروف به چوقور یا چوگور است که ماهین روستای بزرگ آن است . در سال ۶۳ که بنده در آنجا نامزد مجلس بودم ۸۰۲ نفر جمعیت داشت که در ۱۵۰ خانوار زندگی می کردند . لیست کامل آن را عمویم بر دیوار خانه پدر بزرگ آویزان کرده بود چون از روی آن لیست کوپن های آنان را می داد لذا نمی بایست یک نفر هم کم و زیاد میشد . ماهین دو خیابان عمود بر هم داشت و یک خیابان حاشیه ای که جیپ ها و ( خودروها ) از شهر می آمدند و در آن خیابان دور روستا می گذشت و می رفتند . در محل برخورد دو خیابان ، میدان ، مسجد و تکیه قرارداشت . چند مغازه اطراف روستا را احاطه کرده بودند . از کوچه ها که می گذشتی به منزل پدر بزرگ می رسیدی خانه بزرگی بود که حدود ۲۰۰ متر زمین داشت ولی از موقعی که پدر بزرگ فوت کرده بود همه اهل خانه به تهران رفته بودند و دیگر در خانه کسی نمانده بود .